به نقل از «جماران»

بزرگ‌ترین طلبکاران و بدهکاران جهان

تاریخ انتشار: ۳۱ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۳۹۲۶۳

به گزارش جماران، نمایندگی از ۲۲ کشور عضو باشگاه پاریس (Paris Club) با هدف توافق در مورد «پیمان جدید مالی» به منظور چاره‌جویی در مورد وضعیت بدهکارترین کشورهای در حال توسعه جهان در پایتخت فرانسه گرهم می‌آیند.

اما بدهکارترین کشورهای جهان کدامند؟

بر پایه مطالعه جدید برنامه توسعه سازمان ملل متحد که در فوریه ۲۰۲۳ منتشر شده، ۵۲ کشور از جمله اتیوپی، غنا، پاکستان، سریلانکا، تونس و زامبیا جزء کشورهای دارای بدهی سنگین هستند، چنان که تقریبا نیمی از آنها ۲۰ درصد بودجه سالانه دولت‌های خود را صرف بازپرداخت بهره بدهی‌های خود می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 

نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که تعداد قابل توجهی از این کشورها در پی همه‌گیری ویروس کرونا و تهاجم نظامی روسیه به اوکراین به افزایش قیمت مواد غذایی منجر شده، در خطر نکول بدهی‌های خود قرار دارند. 

صندوق بین‌المللی پول (IMF) هم گزارش داده که در میان کشورهای در حال توسعه نسبت بیشترین بدهی به تولید ناخالص داخلی آنها در سال ۲۰۲۱ از آن ونزوئلا (۲۴۰.۵٪)، سودان (۱۸۱.۹٪)، اریتره (۱۷۶.۲٪)، لبنان (۱۵۰.۶٪)، کیپ ورد (۱۴۲.۳٪) سورینام (۱۲۵.۷٪) یا مالدیو (۱۲۴.۸٪) بوده است. 

بانک جهانی هم اعلام کرده که کشورهای در حال توسعه با بالاترین رقم بدهی در سال ۲۰۲۱عبارت بوده‌اند از: آرژانتین (۱۱۴.۸ میلیارد دلار)، پاکستان (۹۴.۷ میلیارد دلار)، آنگولا (۴۶.۷میلیارد دلار)، اوکراین (۴۴.۶ میلیارد دلار) یا اکوادور (۳۸.۷ میلیارد دلار). 

بانک جهانی در گزارش سالانه خود در مورد بدهی‌های بین‌المللی کشورها که در ماه دسامبر گذشته منتشر شد، یادآور شده که طی دهه گذشته، بدهی کشورهای در حال توسعه بیش از دو برابر شده است و به ۹ تریلیون دلار در پایان سال ۲۰۲۱ و این رقم به احتمال زیاد در سال گذشته میلادی افزایش بیشتری هم یافته است.

این نهاد بین‌المللی دلایل عمده افزایش بدهی کشورهای در حال توسعه را کاهش ارزش پول آنها در برابر دلار و نیز افزایش قیمت انرژی، مواد غذایی و کودهای شیمیایی عنوان کرده که ذخایر ارز خارجی کشورها را بیش از پیش مصروف خود کرده است.

باشگاه پاریس یک انجمن غیررسمیِ متشکل از دولت‌های طلبکار جهان است که ۲۲ کشور همچون آلمان، فرانسه، ایتالیا، ژاپن، ایالات متحده، بریتانیا و حتی برزیل در عضویت دارند. 

دو مؤسسه مالی بین‌المللی بزرگ یعنی صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی هم که در سال ۱۹۴۴ تاسیس شده‌اند، از جمله طلبکاران با سابقه جهان هستند. البته طلبکاران خصوصی شامل بانک‌ها و صندوق‌های سرمایه‌گذاری نیز در سال ۱۹۷۰ باشگاه لندن را پایه‌گذاری کرده‌اند. 

در سال‌های اخیر، وام‌دهندگان جدیدی همانند چین، هند و کشورهای نفتی حاشیه خلیج فارس نیز در جهان ظهور کرده‌اند که در میان آنها چین به بزرگ‌ترین وام دهنده به چندین کشور آفریقایی بدل شده است.

به گزارش یورونیوز،باشگاه پاریس به همراه کشورهای عضو گروه ۲۰ در طول همه‌گیری ویروس کرونا به کشورهای فقیر پیشنهاد داد که پرداخت بدهی‌های خود را تعلیق کنند. در همان زمان، این کشورها در مورد چارچوب مشترکی برای استمهال، تجدید ارزیابی یا بخشودگی بدهی کشورهای متقاضی به توافق رسیدند ولی چین در عمل به این توافق پایبند نبوده است. 

با این وجود، باشگاه پاریس قصد دارد، در جریان نشست روز چهارشنبه خود تجدید ارزیابی بدهی‌های زامبیا را به عنوان یکی از کشورهای بدهکار بررسی و تصویب کنند. 

در واقع، هنگامی که یک کشور از عهده بازپرداخت بدهی‌های خود برنمی‌آید، در معرض خطر قطع دسترسی به تمامی وام‌ها و اعتبارهای بین‌المللی قرار می‌گیرد. برای رفع این مشکل، بدهی‌های این کشور مورد تجدید ارزیابی قرار می‌گیرد و بازپرداخت آن با لحاظ برخی امتیازها و بخشودگی‌ها، تحت شرایط جدیدی بازطراحی می‌شود تا برنامه‌های کشورهای بدهکار و فقیر برای پیشبرد اهداف توسعه‌ انسانی و زیست محیطی متوقف نشود.

 

منبع: جماران

کلیدواژه: زلزله ترکیه و سوریه توسعه جهانی زلزله ترکیه و سوریه کشورهای در حال توسعه میلیارد دلار باشگاه پاریس بدهی های خود بین المللی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۳۹۲۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رکوردی که نتانیاهو ثبت کرد

دولت نتانیاهو پیش از شروع جنگ غزه و از ابتدای روی کار آمدنش در سال ۲۰۲۲ به یکی از مهم‌ترین چالش‌های سیاسی و اجتماعی در داخل سرزمین‌های اشغالی تبدیل شد به طوریکه تظاهرات‌های بی‌سابقه علیه دولتش در شهرهای بزرگ نظیر تل‌آویو و اورشلیم (قدس) شکل گرفت. - اخبار رسانه ها -

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، مهدی بختیاری در یادداشتی نوشت: با گذشت 208 روز از آغاز جنگ غزه، موج ضدصهیونیستی بیش از پیش در کشورهای مختلف جهان گسترده شده است. اتفاقات اخیر در دانشگاه‌های مهم و بزرگ آمریکا و تظاهرات‌ بی‌سابقه دانشجویان و اساتید این دانشگاه‌ها در حمایت از مردم غزه و مخالفت با جنایت‌های اسرائیل در جنگ اخیر - که با سرکوب شدید پلیس آمریکا همراه شده است - را نباید دست‌کم گرفت.

آمریکا مهم‌ترین و بزرگ‌ترین حامی رژیم صهیونیستی است که در طول چند دهه گذشته هیچگاه چتر حمایت‌های بی‌دریغش چه در عرصه سیاسی و بین‌المللی، چه اقتصادی و چه تکنولوژیک و نظامی، یک روز هم از سر این رژیم جمع نشده است.

آمریکا با باز گذاشتن دست اسرائیل در انجام هرگونه جنایت و حمایت از آن در مجامع بین‌المللی شریک جرم اصلی آنهاست و دستش به همان اندازه به خون مسلمانان و مردم بی‌گناه و بی‌دفاع فلسطین آغشته است اما همین دولت جنایتکار آمریکا هم توان جلوگیری از افزایش موج ضدصهیونیستی در کشور خودش را ندارد. جنگ غزه و کشتار بی‌رحمانه مردم بی‌دفاع این منطقه که تعدادشان از 40 هزار نفر فراتر رفته (باز هم باید یادآوری کرد بیش از 70 درصد این شهدا را زنان و کودکان فلسطینی تشکیل می‌دهند) اسرائیل را در افکار عمومی به منفورترین واحد سیاسی جهان تبدیل کرده است.

دولت نتانیاهو پیش از شروع این جنگ و از ابتدای روی کار آمدنش در سال 2022 به یکی از مهم‌ترین چالش‌های سیاسی و اجتماعی در داخل سرزمین‌های اشغالی تبدیل شد، به طوری که تظاهرات‌های بی‌سابقه علیه دولتش در شهرهای بزرگ نظیر تل‌آویو و اورشلیم (قدس) شکل گرفت که خواهان سرنگونی دولت مستقر و انتخابات زودهنگام بودند؛ اتفاقی که اسرائیل پیش از آن، 5 سال مداوم با آن درگیر بود.

شروع جنگ غزه و ناتوانی دولت نتانیاهو در تحقق اهدافی که اعلام کرده بود (بویژه آزادی اسرای در دست حماس) بر شدت این مخالفت‌ها افزود و ساکنان سرزمین‌های اشغالی (چه خانواده‌های اسرا و چه سردمداران سیاسی و اپوزیسیون) همگی فقط یک شعار می‌دهند: سقوط دولت نتانیاهو و برگزاری انتخابات زودهنگام. بر این موضوع باید آغاز روند استعفا و برکناری مقصران شکست اسرائیل از حماس در 7 اکتبر را هم افزود که با استعفای «آهارون هالیوا» رئیس آمان (اطلاعات ارتش اسرائیل) آغاز شد و به نظر می‌رسد در روزهای آینده شاهد گسترش آن و درگیر شدن شخصیت‌های مهم‌تری نظیر رئیس ستاد ارتش و دیگران هم باشیم.

موج نفرت از رژیم صهیونیستی امروز نه فقط در سرزمین‌های اشغالی و نفرت از صهیونیسم نه فقط در کشورهای جهان اسلام، بلکه در دیگر نقاط عالم و کشورهای غیراسلامی نیز شکل گرفته است و این موج گسترده نه‌تنها اسرائیل را در جهان منزوی‌تر کرده، بلکه گریبانگیر بزرگ‌ترین حامی آن نیز شده است.

جو بایدن، رئیس دولت فعلی آمریکا رابطه چندان مطلوبی با نتانیاهو ندارد و به نظر می‌رسد فشار افکار عمومی نیز وی را در حمایت‌های همه‌جانبه از این رژیم و جنایاتش (برای مثال در موضوع حمله به رفح) با تردید زیاد مواجه کرده است.

البته همین‌جا باید یادآور شد دولت آمریکا هیچگاه نه حاضر است و نه می‌تواند دست از حمایت اسرائیل بردارد. اسرائیل مهم‌ترین حربه و امتیاز آنها در دل جهان اسلام و غرب آسیاست و اگر آمریکا روزی دست از حمایت رژیم اشغالگر بردارد (که اینچنین نخواهد شد) آن وقت دیگر هیچ کشور متحدی در منطقه روی آمریکا حساب باز نخواهد کرد (این کشورها چگونگی حمایت دولت آمریکا از صربستان، مصر، عراق، لیبی و دیگران را به چشم دیده‌اند).

با این حال به نظر می‌رسد در مقطع فعلی، دولت آمریکا هم حاضر نیست در آستانه انتخابات ریاست جمهوری، همه داشته‌هایش را خرج نتانیاهو کند. رای ممتنع آمریکا به قطعنامه آخر شورای امنیت سازمان ملل در موضوع آتش‌بس هم از همین جهت قابل تحلیل است.

موجی که امروز در آمریکا برپا شده، ثمره همین حمایت‌های بی‌دریغی است که آمریکا از پول و آبروی مردم کشورش پای خون‌ریزترین رژیم یک قرن اخیر هزینه کرده است؛ موجی که نه آمریکا و نه پلیس قدرتمندش توان جلوگیری از آن و گسترشش به دیگر نقاط این کشور و حتی جهان را نخواهد داشت. گسترش این موج ضدصهیونیستی و همه‌گیر شدن آن در همه جای جهان فقط و فقط از توان یک نفر برمی‌آمد: بنیامین نتانیاهو!

منبع: وطن امروز

انتهای پیام/